اختلال اسکیزوفرنی در کودکان

اینکه بفهمید فرزندتان به اسکیزوفرنی مبتلا است، یا اینکه شک کنید فرزندتان ممکن است به آن مبتلا باشد، ممکن است احساس ترس و وحشت داشته باشید. اما تشخیص علائم و درمان زودهنگام به بهبودی کودک شما کمک می کند.

اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که باعث می شود افراد واقعیت را به طور غیرعادی تفسیر کنند. این شامل طیفی از مشکلات شناختی، عاطفی و رفتاری است که توانایی عملکرد فکری کودک را مختل می کند.

در این مقاله به بررسی روش درمان و علائم اسکیزوفرنی در کودکان می پردازیم. همچنین نحوه بروز این اختلال در کودکان و کارهایی که والدین می توانند برای کمک به کودکان برای مقابله با آن انجام دهند را به طور کامل توضیح داده ایم.

شیوع اسکیزوفرنی در کودکان

شروع این بیماری معمولاً بین اواخر نوجوانی و اواسط دهه سی رخ می دهد. اوج شروع بیماری برای مردان اوایل دهه بیست و برای زنان اواخر دهه بیست سالگی است، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد! اسکیزوفرنی دوران کودکی که با شروع قبل از 13 سالگی مشخص می شود. این اختلال تنها در 1 کودک از هر 40000 کودک دیده می شود.

علت اسکیزوفرنی در دوران کودکی

دانشمندان یک سری از دلایل را برای اسکیزوفرنی پیدا کرده اند. گمان می رود که عوامل ژنتیکی و محیطی متعددی در این امر نقش دارد:

عوامل ژنتیکی

مطالعات خانواده، دوقلوها و فرزندخواندگی از یک مؤلفه ژنتیکی قوی در اسکیزوفرنی حمایت می کنند. احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در والدین کودکان اسکیزوفرنی 10 برابر است.

عوامل محیطی

ممکن است برخی از عوامل محیطی وجود داشته باشد که سبب بروز اختلاب اسکیزوفرنی در کودکان می شود. عفونت های دوران بارداری، عوارض مامایی و سوء تغذیه مادر ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشند.

علائم اسکیزوفرنی در کودکان

توهم، اختلال فکر، و عاطفه به طور مداوم در کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی یافت شده است. هذیان گویی و علائم کاتاتونیک کمتر رخ می دهد.

اسکیزوفرنی دوران کودکی نیز اغلب با تأخیرهای شناختی همراه است. زوال شناختی معمولاً در زمان شروع اسکیزوفرنی رخ می‌دهد، اما پس از کاهش اولیه، به نظر می‌رسد که نقص‌های ذهنی بدون بدتر شدن تدریجی پایدار است.

علائم اولیه

تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان کوچکتر دشوارتر است. برخی از علائم اولیه این بیماری در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• رفتار خشونت آمیز
• ترک دوستان و خانواده
• صحبت های عجیب و غریب
• اشتباه گرفتن تخیل، رویاها یا تلویزیون با واقعیت
• مشکل در خوابیدن
• مشکل در رعایت بهداشت یا مراقبت از خود
• تحریک پذیری
• فقدان احساس
• انگیزه ضعیف
• مشکلات تفکر و تصمیم گیری
• ترس های عجیب و بی دلیل

سایر علائم:

همانطور که کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی رشد می کنند، برخی از علائم معمولی این بیماری را نشان می دهند که اغلب در بزرگسالان مبتلا به این بیماری نیز دیده می شود. برخی از این علائم عبارتند از:

توهم:

توهم شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی است که در واقع وجود ندارند. به عنوان مثال، کودک ممکن است صداهایی را بشنود که در واقع وجود ندارند. در حالی که صداها واقعی نیستند، کودک آنها را به گونه ای تجربه می کند که انگار هستند.

هذیان ها:

هذیان ها شامل ایده های نادرست ثابتی است که فقط کودک آنها را باور می کند و اغلب بر اساس واقعیت نیست. برای مثال: ممکن است کودک متقاعد شود که کودک یا بزرگسال دیگری او را آزار می دهد یا سعی می کند به او آسیب برساند در حالی که اینطور نیست.

تفکر آشفته:

تفکر آشفته با گفتار منحرف شده یا نامنسجم مشهود است. بچه ها ممکن است به سوالاتی که ناقص یا نامرتبط با سوالات اصلی هستند پاسخ دهند. در برخی موارد، گفتار ممکن است نامفهوم یا بی معنی باشد.

عاطفه صاف:

کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است با صدایی یکنواخت صحبت کنند، حالات چهره را تغییر دهند و بی تفاوت به نظر برسند. این رفتارها که به عنوان علائم منفی شناخته می شوند، ممکن است شامل عدم تماس چشمی، انجام ندادن حرکات سر یا بازو و ناتوانی در نشان دادن احساسات یا احساس لذت باشد.

کمبود گفتار یا فکر:

کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است تنها زمانی صحبت کنند که از آنها خواسته شود و با پاسخ های کوتاه پاسخ دهند. به عنوان مثال، هنگامی که از یک سوال پرسیده می شود که ممکن است نیاز به توضیح دقیق تری داشته باشد، ممکن است کودک با یک پاسخ یک کلمه ای که معنی یا اطلاعات کمی را بیان می کند، پاسخ دهد.

رفتارهای عجیب و غریب:

کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است رفتارهای نامناسب، نامنظم یا عجیب و غریب و نامناسب برای سن کودک از خود نشان دهند. به عنوان مثال: ممکن است در محیط های عمومی رفتارهای خصوصی داشته باشند، به راحتی تحریک شوند، بسیار جوانتر از آنچه هستند رفتار کنند، یا طوری بنشینند و خیره شوند که گویی قادر به حرکت نیستند.

روش های درمان اسکیزوفرنی در کودکان

درمان اختلال اسکیزوفرنی در کودکان با استفاده از داروها و مشاوره روانی میسر است. درمان این اختلال با ترکیب این دو روش می‌تواند موثرتر باشد. در ادامه به برخی از روش‌های درمانی برای این اختلال اشاره می‌شود:

۱. داروها: داروهای ضدافسردگی و آنتی‌پسیکوتیک، از جمله کلوزاپین، ریسپریدون و آریپیپرازول، معمولاً برای کنترل علائم اسکیزوفرنی استفاده می‌شوند. این داروها به موجب تعادل شیمیایی در مغز، کاهش علائم اختلال را تسریع می‌کنند.

۲. مشاوره روانی: مشاوره روانی با هدف کمک به کودک در درک و مدیریت علائم اختلال و توسعه مهارت های ارتباطی و اجتماعی، می‌تواند موثر باشد. توانایی کودک در تعامل با دیگران و کسب مهارت های ارتباطی اساسی در بهبود علائم اختلال اسکیزوفرنی مؤثر است.

۳. خانواده درمانی: خانواده درمانی، به عنوان یک شیوه درمانی سیستماتیک، به کمک کودک و خانواده برای درک بهتر علائم اختلال و کمک به بهبود روابط خانوادگی و ارتباطات کودک با دیگران می‌تواند کمک کند.

لازم به ذکر است که درمان اختلال اسکیزوفرنی در کودکان بسیار چالش برانگیز است و نیازمند صبر و استمرار برای دستیابی به نتایج مطلوب است. همچنین درمان باید با توجه به نیازهای ویژه هر کودک تنظیم شود.

خلاصه مطلب…

تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان می تواند چالش برانگیز باشد زیرا علائم اولیه اغلب به راحتی با رفتارهای عادی دوران کودکی اشتباه گرفته می شوند. با این حال، همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، علائم آنها اغلب بیشتر شبیه علائم مشخصه این بیماری است، از جمله وجود توهم، هذیان، و تفکر آشفته.

مراحل پیشروی بیماری

سیر تکامل اسکیزوفرنی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اما، مراحل مشخصی وجود دارد که افراد تمایل دارند آنها را تجربه کنند.

مرحله پیشروی:

اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی قبل از شروع علائم روان پریشی، کمی وخامت عملکرد را تجربه می کنند. انزوای اجتماعی، مشغله های عجیب و غریب، رفتار غیر معمول، افت تحصیلی، یا کاهش بهداشت و مراقبت از خود ممکن است قبل از هر نشانه ای از روان پریشی شروع شود.

مرحله حاد:

این مرحله با علائم برجسته ای مانند توهم، هذیان، گفتار و رفتار نامنظم و بدتر شدن شدید عملکرد مشخص می شود. این مرحله بسته به درمان ممکن است چندین ماه طول بکشد.

مرحله نقاهت یا بهبودی:

پس از فروکش کردن روان پریشی حاد، به طور کلی دوره ای وجود دارد که فرد همچنان اختلال قابل توجهی را تجربه می کند. عاطفه مسطح و کناره گیری اجتماعی اغلب وجود دارد.

مرحله پایانی:

کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است فاصله زمانی طولانی بین فازهای حاد داشته باشند. با این حال، اکثر مردم حداقل تا حدودی آسیب خواهند دید. برخی از آنها هرگز به سمت علائم باقیمانده پیشرفت نمی کنند و علیرغم درمان به علائم حاد ادامه می دهند.

چه زمانی باید به روانپزشک مراجعه کرد؟

تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان دشوار است. کودکان خردسال تخیل بالایی دارند، بنابراین برای آنها عادی است که دوستان خیالی داشته باشند که با آنها به گفتگو ادامه می دهند. این نوع بازی وانمود به این معنی نیست که کودک شما توهم دارد.

کودکان همچنین در بیان علائم خود به بزرگسالان خوب عمل نمی کنند. وقتی از کودکان خردسال در مورد توهم یا هذیان سوال پرسیده می شود، بسیاری از آنها بله می گویند. اما این بدان معنا نیست که آنها روان پریشی دارند.

علائم نیز تمایل دارند به تدریج شروع شوند. با این حال، با گذشت زمان، کودک ممکن است به روان پریشی مبتلا شود و علائم بسیار واضح تر شوند. اگر متوجه تاخیر در رشد، آداب غذا خوردن عجیب، رفتار یا ایده های عجیب و غریب، تغییر در عملکرد تحصیلی یا انزوای اجتماعی شدید، با پزشک کودک یا یک روانشناس مشورت کنید. اگر فکر می‌کنید برای درمان این اختلال نیاز به یک روانشناس کودک دارید، با کارشناسان مهدکودک فرزندان آفتاب در تماس باشد تا شمارا به بهترین شکل ممکن راهنمایی کنند.

تشخیص بیماری اسکیزوفرنی در کودکان

هیچ آزمایش آزمایشگاهی که اسکیزوفرنی را شناسایی کند وجود ندارد. متخصصان سلامت روان پس از جمع‌آوری شرح حال کامل، مشاهده کودک و مصاحبه با والدین و کودک، تشخیص را بر اساس عوامل متعددی انجام می‌دهند.

بسیاری از علائم اسکیزوفرنی در کودکان در سایر اختلالات نیز دیده می شود، مانند اختلالات اوتیسم، اختلالات خلقی با ویژگی های روان پریشی، یا اختلال وسواس فکری.

شرایط پزشکی نیز ممکن است منجر به همپوشانی علائم شود. به عنوان مثال، عفونت های سیستم عصبی مرکزی، اختلالات غدد درون ریز، سندرم های ژنتیکی، اختلالات خودایمنی، و قرار گرفتن در معرض سموم ممکن است باعث شود کودکان علائمی مانند روان پریشی را نشان دهند.

مصرف مواد مخدر نیز ممکن است باعث روان پریشی شود. قارچ‌های توهم‌زا، محرک‌ها، استنشاق‌ها و حشیش تنها تعدادی از داروهایی هستند که ممکن است منجر به علائم روان‌پریشی شوند. سوء استفاده از داروهای تجویزی نیز ممکن است منجر به روان پریشی حاد شود. علائم معمولاً در عرض چند روز تا چند هفته پس از قطع دارو برطرف می شوند.

مقابله با بیماری و حمایت از کودک

اینکه بدانید فرزند شما مبتلا به اسکیزوفرنی است، یا شک به اینکه ممکن است به آن مبتلا باشد، می تواند احساس ترسناک و طاقت فرسایی داشته باشد. تا آنجا که می توانید در مورد اسکیزوفرنی در کودکان اطلاعات کسب کنید، بنابراین می توانید به بهترین شکل از کودک خود مراقبت کنید.

سوالات متداول:

مطالب مرتبط:

• بیماری اس ام ای در کودکان (SMA)
• علت کابوس در کودکان
• آموزش پیشگیری از آزار جنسی در کودکان
• لکنت زبان در کودکان
• درمان لجبازی کودکان
• سندروم داون در کودکان
• دیسگرافی در کودکان