اختلال وسواس فکری عملی (OCD) وضعیتی است که در کودکان بسیار شایع است و باعث ایجاد افکار، احساسات و ترس های ناخواسته در آنها می شود. در حالی که رفتار ناشی از این عارضه در هر کودک متفاوت است، مشکل اساسی ایجاد کننده آن ممکن است با درمان های مناسب شناسایی و کنترل شود.
گاهی اوقات OCD ممکن است با رفتار نامنظم اشتباه گرفته شود و تا بعداً تشخیص داده نشود. درک OCD و شناخت علائم و نشانه های آن برای والدین ضروری است تا اطمینان حاصل شود که کمک کافی و به موقع برای فرزندانشان تامین می شود.
فهرست محتوا
اختلال وسواس فکری اجباری چیست؟
OCD یک اختلال عصبی زیستی است که ممکن است کودکان را وادار کند که به رفتارهای اجباری ناشی از افکار مزاحم یا ترس‌ها متوسل شوند. این وضعیت باعث ایجاد اضطراب یا ترس شدید در کودکان در مورد هر چیز خاص یا چند مورد می شود که در غیر این صورت وسواس نامیده می شود. برای کاهش این استرس، اغلب ممکن است دست به اعمال یا اجبارهای اجباری بزنند.
می تواند با وحشت ناگهانی و اقدامات تکراری مشخص شود. علائم OCD در کودکان کاملاً شبیه علائم بیماری هایی مانند ADHD، سندرم تورت و اوتیسم است.
OCD چقدر در کودکان شایع است؟
OCD به عنوان چهارمین بیماری شایع در سراسر جهان در نظر گرفته می شود که از هر هفت نفر یک نفر از آن رنج می برد. OCD ممکن است در کودکان 1.5 ساله ظاهر شود. بچه‌های خردسال اغلب نمی‌توانند ترس‌ها و وسواس‌های خود را بیان کنند که تشخیص را دشوار، اگر نگوییم غیرممکن می‌کند. آنها همچنین ممکن است سعی کنند اجبار خود را از ترس مورد آزار و اذیت یا تمسخر پنهان کنند. بسیاری از بزرگسالان نیز دریافته اند که OCD در دوران کودکی آنها شروع شده است.
علت OCD در دوران کودکی
در حالی که علت دقیق OCD هنوز در حال بررسی است، چند دلیل وجود دارد که ممکن است باعث تحریک OCD در کودکان شود.
کمبود سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی شیمیایی در مغز که به سلول های مغز کمک می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این ممکن است ژنتیکی نیز باشد، زیرا مشخص شده است که کودکانی که والدین آنها سطح سروتونین کمتری دارند، تمایل به سروتونین کافی نیز دارند.
عفونت هایی مانند استرپتوکوک عفونت هایی مانند گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک ممکن است باعث OCD در کودکان شود که به عنوان اختلالات عصبی خود ایمنی مرتبط با کودکان (PANDAS) شناخته می شوند.
در اسکن مغز برخی از کودکان مبتلا به OCD، ناهنجاری های مغز، به ویژه در قشر مداری، بخشی از مغز که مسئول توانایی های شناختی و تصمیم گیری است، مشاهده می شود. این باعث شده است که این باور وجود داشته باشد که ممکن است علت OCD نیز باشد.
همچنین مشخص شده است که کودکان مبتلا به افسردگی ممکن است مستعد ابتلا به OCD یا علائم باشند.
عوامل محیطی که باعث اضطراب شدید می شود ممکن است باعث شود کودک عادت های اجباری ایجاد کند که می تواند در زیر OCD طبقه بندی شود.
علائم OCD
بیشتر علائم OCD در کودکان کاملاً مشخص است. با این حال، این احتمال وجود دارد که آنها ممکن است از قلم افتاده یا سوء تفاهم شوند. اکثر کودکان درگیر اعمال یا تشریفات اجباری می شوند که نتیجه وسواس یا ترس های غیر منطقی آنهاست. برخی از علائمی که می توانید به آنها توجه کنید عبارتند از:
- ترس شدید از میکروب‌ها، کثیفی‌ها یا بیماری‌ها، که باعث می‌شود اقدامات احتیاطی شدید انجام دهند و دست‌های خود را مرتب بشویند.
- اصرار بر پوشیدن دستکش یا لباس های آستین کامل برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض میکروب ها.
- چندین بار یک مکان یا شی خاص را تمیز کنید.
- بررسی متقابل مکرر چیزهایی که ناشی از شک بیش از حد است. به عنوان مثال: چندین بار بررسی کنید که آیا در قفل است یا کتاب ها بسته بندی شده اند.
- عادت به چندین بار تکرار یک کلمه یا عبارت خاص.
- وسواس در سازماندهی اشیا به شیوه ای متقارن دقیق.
- پیروی از یک روال سختگیرانه هر روز.
- اعتقاد بیش از حد به اعداد خوش شانس و بدشانس و شمردن قدم ها یا حرکت ها در هر بار برای اطمینان از یک عدد خوش شانس.
- انجام کارها بارها و بارها برای جستجوی کمال.
- انگیزه های ناگهانی و مداوم یا اصرارهای خشونت آمیز برای انجام دادن یا انجام برخی کارها.
- چندین بار کلمات را با خود تکرار می کنند.
- تکرار سوالات مشابه بارها و بارها.
- تکرار کلماتی که دیگران به آنها گفته اند.
- ترس غیرمنطقی از آسیب دیدن یکی از عزیزان
- احتکار اقلام خاص
تشخیص
هیچ آزمایش آزمایشگاهی خاصی برای تشخیص OCD وجود ندارد. با این حال، اگر علائم OCD را در کودک خود مشاهده کردید، می توانید به یک متخصص سلامت روان مانند روانپزشک یا روانشناس کودک مراجعه کنید. قبل از کمک گرفتن از یک روانشناس کودک، ممکن است لازم باشد همه علائم و فراوانی آنها را پیگیری کنید تا جزئیات دقیق را به پزشک بگویید.
روانشناس کودک با شما و فرزندتان مصاحبه می کند یا از شما می خواهد که یک پرسشنامه مفصل را پر کنید. تست OCD فرزند شما شامل چندین سوال در مورد علائم و شدت آنها برای تعیین جدی بودن وضعیت است. کودک شما تنها در صورتی با این بیماری تشخیص داده می شود که OCD به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره او تأثیر بگذارد.
برخی از روانشناسان کودک همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی یا آزمایش آزمایشگاهی برای رد هر گونه احتمال ابتلا به سایر شرایط پزشکی انجام دهند. تشخیص زودهنگام OCD می تواند به شما در جستجوی درمان مناسب برای فرزندتان کمک کند.
درمان OCD در کودکان
در حالی که هیچ درمانی برای OCD وجود ندارد، درمان موثر و در صورت تشخیص زودهنگام، برای کاهش یا حتی تسکین علائم تجویز می شود. کودکان مبتلا به موارد خفیف OCD با درمان منظم درمان می شوند و برای کودکان با علائم شدید داروها تجویز می شود. ترکیبی از هر دو نیز ممکن است بسته به سن کودک، وضعیت، علائم و شدت آن و تحمل داروها استفاده شود.
درمان ها را می توان در زیر دسته بندی کرد:
1. روان درمانی
یک درمان شناختی رفتاری به نام مواجهه و پاسخ درمانی برای شناسایی علت اصلی وسواس استفاده می شود. این درمان در کودکان کاملاً مؤثر است و به اصلاح اجبار آنها کمک می کند. درمانگرها همچنین ممکن است محدودیت‌های جزئی مانند تعداد دفعاتی که کودک مجاز به تکرار عمل در یک روز است، در نظر بگیرند تا او را قادر سازد تا در نهایت و به تدریج، مراسم بیش از حد را حذف کند.
با این حال، درمان فرآیندی طولانی است و شاید برای کودکان کوچکی که هنوز نتوانسته‌اند درک کنند که وسواس‌هایشان باید به موقع مراقبت شوند، سخت است.
2. فارماکولوژیک
در مواردی که درمان گزینه ای نیست یا قابل دوام نیست، داروهایی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRI تجویز می شوند. اینها به طور انتخابی انتقال دهنده های عصبی در مغز را هدف قرار می دهند و همچنین به عنوان ضد افسردگی عمل می کنند و اضطراب را کاهش می دهند. این می تواند کودک را بیشتر پذیرای درمان کند.
در صورتی که OCD به دلیل عفونت استرپتوکوکی ایجاد شود، ممکن است آنتی بیوتیک ها نیز برای کودک تجویز شود.
سایر اختلالاتی که می توانند با OCD وجود داشته باشند
اکثر کودکان به همراه OCD دارای یک بیماری دیگر هستند. برخی از اختلالات سلامت روان اغلب در افراد و کودکان مبتلا به OCD یافت می شود که عبارتند از:
- اختلالات اضطرابی
- اختلال دوقطبی
- افسردگی
- اختلالات طیف اوتیسم یا ASD
- ADD (اختلال کمبود توجه) یا ADHD (اختلال کمبود توجه بیش فعال)
- اختلالات اشتها
- تیک یا سندرم تورت
- اختلال بدشکلی بدن یا وسواس نسبت به نقص واقعی یا خیالی در بدن
- اختلال احتکار
- تریکوتیلومانیا یا اختلال وسواسی در کشیدن مو
- خراش یا اختلال شدید چیدن پوست
برخی از این اختلالات ممکن است به عنوان علائم OCD در کودک ظاهر شوند و معمولاً در دسته اختلالات مرتبط با OCD قرار می گیرند.
تبلیغات
مدیریت OCD در ساعات مدرسه
بحث در مورد شرایط فرزندتان با معلمان در مدرسه انتخابی است که با شماست. با این حال، اطلاع رسانی معلمان و مدرسه مزایایی دارد. این احتمال وجود دارد که OCD ممکن است باعث شود فرزند شما مشکلات اجتماعی، تحصیلی یا عاطفی داشته باشد، که معلم ممکن است بتواند در صورت اطلاع بیشتر به آن توجه کند.
همچنین، از آنجایی که OCD علائم قابل مشاهده و آشکاری دارد، ممکن است معلمان مدرسه از قبل از این وضعیت آگاه باشند، زیرا اکثر مدارس معلمان را آموزش می دهند تا به کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری رسیدگی کنند. می توانید با معلمان فرزندتان صحبت کنید تا میزان دانش آنها در مورد این اختلال را درک کنید و در به روز رسانی آنها در مورد چگونگی کمک به کودک مبتلا به OCD مشارکت فعال داشته باشید. کتاب‌ها، ویدئوها و وب‌سایت‌هایی که در مورد این بیماری بحث می‌کنند نیز می‌توانند با معلمان به اشتراک گذاشته شوند.
مقابله با OCD در نوجوانان
نوجوانان مبتلا به OCD اغلب دارای مشکلات رفتاری تشدید شده ای هستند که خارج از کنترل است. برای شما مهم است که علاقه فعالی به کمک به نوجوان خود در مواجهه با OCD داشته باشید و او را وادار کنید تا در درمان شرکت کند تا به تسکین پریشانی روانی و عاطفی که OCD باعث آنها می شود کمک کند. در اینجا چند نکته وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:
از علائم OCD انتقاد یا شکایت نکنید. این یک اختلال است که کنترلی بر آن ندارند.
هر چیزی که می توانید در مورد OCD بیاموزید و خود را در جریان بگذارید.
با نوجوان خود صحبت کنید و به او کمک کنید تا روش هایی برای کنترل استرس و آرامش پیدا کند. به عنوان مثال، ممکن است با نوجوان خود در کلاس های یوگا یا کلاس های دیگر شرکت کنید.
مطمئن شوید که او را برای درمان شناختی رفتاری نزد یک درمانگر می برید.
همیشه حضور داشته باشید و به نوجوان خود بگویید که می توان برای کمک به شما مراجعه کرد.
با درمانگران صحبت کنید تا راه هایی را برای انطباق سالم با اجبارهای نوجوان خود بیابید.
از خانواده و دوستان خود کمک بگیرید تا مطمئن شوید که همه در یک صفحه برای کمک به فرزندتان برای غلبه بر این اختلال هستند.
در صورت امکان خانواده را برای خانواده درمانی ثبت نام کنید تا به همه کمک کنید تا شرایط را درک کنند و به بهبودی کمک کنند.
تمام تلاش خود را بکنید که صبر و شکیبایی خود را از دست ندهید و حتی زمانی که ناامید هستید آرام بمانید تا فرزندتان را ناراضی نکنید. نوجوان شما باید بداند که همیشه می توان به شما تکیه کرد.
اگر با موقعیت هایی برخورد کردید که در مورد آنها مطمئن نیستید، فوراً از درمانگر نوجوان خود یا هر متخصص سلامت روان دیگری کمک بگیرید.
همیشه از کودک خود حمایت کنید و همه چیز را یک قدم بردارید و به هر دلیلی برای او عجله نکنید.
مطمئن شوید که فرزندتان داروهای تجویز شده را به طور منظم مصرف می کند.
OCD، حتی با توجه و درمان مناسب، ممکن است قبل از مشاهده تغییرات قابل مشاهده و کاهش علائم، بسیار طول بکشد. به یاد داشته باشید که روش درمانی را انتخاب کنید که مناسب کودک شما باشد و کودک شما به بهترین وجه پاسخ دهد. ضروری است که در کمک به فرزندتان در مقابله با OCD مشارکت فعال داشته باشید و در هر مرحله از او حمایت و راهنمایی کنید.
