برخی از کودکان معمولاً پر سر و صدا هستند و ممکن است همیشه بحث کنند، در حالی که برخی دیگر لجباز هستند و ممکن است برای همه چیز حتی در مکان های عمومی گریه کنند. رفتارهای سرکش این بچهها باعث میشود والدینشان با آنها به یک کابوس بروند. بسیاری از والدین باید تقریباً هر روز با مسائل رفتاری فرزندان خود دست و پنجه نرم کنند که می تواند فرزندپروری را به یک چالش تبدیل کند. در ادامه این مقاله به شما در مورد اختلال سلوک در کودکان می گوییم.
فهرست محتوا
اختلال سلوک چیست؟
این یک اختلال رفتاری است که در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود. کودکانی که رفتار خشونت آمیز و مخرب از خود نشان می دهند و در رعایت قوانین مشکل دارند، به نظر می رسد که از این اختلال رنج می برند. برخی از مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان رایج است زیرا بخشی از رشد است. اما اگر این رفتار بیش از حد طول بکشد، حقوق دیگران را زیر پا بگذارد و برخلاف هنجارهای پذیرفته شده باشد، رفتار کودک یک اختلال سلوک است و نیاز به توجه دارد.
اختلال سلوک در کودکان چقدر شایع است؟
اختلال سلوک در پسران بیشتر از دختران است و در مراحل بعدی کودکی یا اوایل نوجوانی مشاهده می شود. تخمین زده شده است.
انواع اختلال سلوک
این اختلال به طور کلی بر اساس سن کودک به سه نوع طبقه بندی می شود. آن ها هستند:
1. شروع دوران کودکی
در این صورت علائم و نشانه های اختلال قبل از 10 سالگی در کودکان ظاهر می شود.
2. نوجوانی
در اینجا علائم و نشانه ها در طول سال های نوجوانی ظاهر می شوند.
3. شروع نامشخص
در این مورد، سنی که برای اولین بار علائم اختلال سلوک ظاهر می شود، ناشناخته است.
نوع دیگری از اختلال وجود دارد که در آن کودکان احساسات اجتماعی بسیار کمتری نشان می دهند. این کودکان اغلب به عنوان بی احساس و بی احساس توصیف می شوند.
علائم و نشانه های اختلال سلوک
کودکان مبتلا به این اختلال به صورت تکانشی عمل می کنند و احساسات و عواطف کسی را در نظر نمی گیرند. علائم این اختلال را می توان به موارد زیر دسته بندی کرد:
1. علائم فیزیکی
علائم فیزیکی ممکن است شامل برخی از الگوهای رفتاری پرخاشگرانه مانند قلدری به دیگران، ایجاد آسیب فیزیکی به افراد یا حیوانات، سوء استفاده جنسی از دیگران و استفاده از سلاح باشد.
2. علائم شناختی
کودکانی که از این اختلال رنج می برند ممکن است برخی از علائم شناختی مانند دروغ گفتن، نفوذ به شخصی به عنوان خانه، جعل و دزدی را نشان دهند.
3. علائم روانی
کودکان مبتلا همچنین برخی از علائم روانی را نشان می دهند که شامل نقض انواع قوانین یا ابراز تنفر آشکار از قوانین است. این کودکان اغلب مدرسه را مخفی می کنند، از خانه فرار می کنند، در سنین پایین مواد مخدر و الکل مصرف می کنند، در سنین پایین دست به اعمال جنسی می زنند.
4. دیگر علائم
مشاهده شده است که علاوه بر علائم فوق، کودکانی که از اختلال سلوک رنج می برند، کوتاه مزاج با عزت نفس بسیار پایین هستند. آنها همچنین ممکن است الگوهای رفتاری مخرب مانند خرابکاری یا تخریب عمدی اموال را نشان دهند.
علل اختلال سلوک
در حالی که علت دقیق اختلال سلوک مشخص نیست، این اختلال ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:
1. مشکلات ژنتیکی
احتمال ژنتیکی بودن آن زیاد است. این بدان معناست که کودک ممکن است این اختلال را از یکی از اعضای خانواده که ممکن است از بیماری روانی یا اختلال خلقی یا اختلال سوء مصرف مواد یا حتی اختلال شخصیت رنج می برد به ارث ببرد.
2. عوامل محیطی
کودکانی که از این اختلال رنج میبرند ممکن است سابقه زندگی خانوادگی ناکارآمد، سوء استفاده در دوران کودکی، تجربیات آسیبزا یا انضباط ناسازگار توسط والدین داشته باشند.
3. عوامل روانی و اجتماعی
برخی از عوامل خطر روانی و اجتماعی که ممکن است منجر به این اختلال در کودکان شود عبارتند از فقدان احساس گناه و پشیمانی، فقدان پردازش شناختی، وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین و عدم پذیرش توسط همسالان.
4. عوامل بیولوژیکی
آسیب به مغز در نواحی یا نواحی درگیر در تنظیم رفتار، احساسات، کنترل تکانه میتواند باعث این اختلال شود. اگر مدار سلول عصبی اطراف ناحیه کنترل کننده رفتار و رفتار مغز به درستی کار نکند، ممکن است منجر به اختلال سلوک در کودکان شود. سایر عوامل بیولوژیکی در کودکان و نوجوانان که باعث این اختلال می شوند می توانند بیماری های روانی مانند اختلال کمبود توجه/بیش فعالی، اختلال اضطراب، افسردگی یا اختلال یادگیری باشند.
اختلال سلوک چگونه تشخیص داده می شود؟
اختلال سلوک در کودکان بر اساس علائم و نشانه های هر بیماری روانی تشخیص داده می شود. اگر به دلیل هر گونه بیماری جسمی ایجاد شده باشد، پزشک ممکن است چند معاینه فیزیکی مانند آزمایش خون یا مطالعات تصویربرداری عصبی را پیشنهاد کند. اگر پزشک هیچ دلیل فیزیکی برای علائم اختلال سلوک پیدا نکند، ممکن است کودک را به یک روانشناس اطفال که متخصص در درمان بیماری های سلامت روان است ارجاع دهد. ارزیابی های طراحی شده خاص برای تشخیص اختلال سلوک استفاده می شود. روانپزشکان با کودک مصاحبه می کنند و بر اساس رفتار و نگرش آنها، روانپزشک نتیجه می گیرد که آیا کودک اختلال سلوک دارد یا خیر. پزشک همچنین بر گزارشهای رفتار کودک از سوی والدین و معلمان تکیه خواهد کرد.
عوارض اختلال سلوک در کودکان
مشاهده شده است که کودکان مبتلا به اختلال سلوک وقتی بزرگ می شوند شخصیت پیچیده ای دارند. آنها ممکن است دارای اختلال شخصیت، به ویژه اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشند. اگر مشکل همچنان بدتر شود، ممکن است به مشکل خود با قانون پایان دهند یا ممکن است مواد مخدر مصرف کنند.
کودکان مبتلا به اختلال سلوک بیشتر احتمال دارد در اوایل بزرگسالی دچار افسردگی یا اختلال دوقطبی شوند. عوارض شدید شامل خشونت نسبت به دیگران و احساس خودکشی است.
درمان اختلال سلوک
این اختلال با توجه به سن کودک و شدت علائم از طریق روان درمانی یا دارو درمانی قابل درمان است.
روان درمانی
روان درمانی نوعی از مشاوره است که هدف آن کمک به کودکان از طریق گفتگو با آنها در مورد نحوه ابراز خود و کنترل خشم است. روانپزشک همچنین از درمان ویژه ای به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده می کند که به کودک کمک می کند تا تفکر خود را تغییر دهد و احساسات خود را کنترل کند. اگر فکر میکنید به یک روانشناس نیاز دارید ما در کنار شما هستنیم، برای اطلاعات بیشتر از مرکز مشاوره و روانشناس کودک در پاسداران روی لینک مقابل کلیک کنید و اطلاعات بیشتر در این مورد کسب کنید.
یک PMT ویژه (آموزش مدیریت والدین) برای آموزش والدین برای کمک به فرزندان خود در خانه انجام می شود.
دارو درمانی
هیچ داروی تجویزی برای درمان اختلال سلوک وجود ندارد. گاهی اوقات، پزشکان از داروها یا داروها برای درمان برخی از علائم ناراحت کننده یا سایر بیماری های روانی مرتبط با این اختلال استفاده می کنند.
سایر روش های درمانی:
- آموزش مهارتهای اجتماعی: به کودکان با اختلال سلوک، آموزش داده میشود که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند، خود را معرفی کنند، در گفتگوها شرکت کنند و در موقعیتهای مختلف رفتار مناسب را انتخاب کنند.
- روشهای شناختی رفتاری: این روشها شامل آموزش مهارتهای مثبت اندیشیدن، مدیریت خشم و استرس، مهارتهای حل مسئله و مدیریت احساسات است.
- مشاوره خانواده: به خانواده کودکان، آموزش داده میشود که چگونه با رفتار کودکانشان در خانه و موقعیتهای اجتماعی مختلف برخورد کنند و چگونه آنها را به موقع به مشاوران مربوطه معرفی کنند.
- داروهای روانشناسی: در مواردی که رفتار کودک به گونهای است که نیاز به داروهای روانشناسی دارد، ممکن است پزشک داروهایی مانند آنتیدپرسانتها یا استیمولانتها تجویز کند.
- مربیگری و توانبخشی: کودکان با اختلال سلوک، باید در محیطی که برای آ
اقدامات پیشگیرانه برای اختلال سلوک
اقدامات پیشگیرانه خاصی برای این اختلال وجود ندارد. با این حال، شناخت علائم یا نشانه ها در زمان مناسب و اقدام بر اساس آنها، ناراحتی را که ممکن است کودک و والدین در آینده متحمل شوند کاهش می دهد.
فراهم کردن یک محیط حمایتی، سازگار یا پرورش دهنده در خانه برای تربیت کودکی سالم از نظر جسمی و روانی بسیار مهم است.
چگونه والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا بر اختلال سلوک غلبه کنند؟
اول از همه، مهم است که والدین اطمینان حاصل کنند که فرزندشان با محبت و انضباط در محیطی حمایت کننده، سازگار و پرورش دهنده تربیت می شود. والدین باید در دسترس و در دسترس فرزندان کوچک خود باشند. هر چه والدین زمان با کیفیت بیشتری را با فرزندان خود بگذرانند، کودک زودتر بر ناامنی های خود غلبه کرده و رفتار مناسب تری خواهد داشت.
چه زمانی باید با پزشک مشورت کرد
در صورتی که فرزندتان مرتباً دچار مشکل می شود، نوسانات خلقی وحشتناکی دارد، دیده می شود که دیگران را قلدری می کند یا با حیوانات ظلم می کند، بسیار پرخاشگر است یا قربانی می شود، با پزشک تماس بگیرید.
اختلال سلوک در بیشتر موارد در نتیجه عوامل محیطی مانند آسیب های دوران کودکی یا حتی فشار همسالان اتفاق می افتد. بیشتر اوقات، این بیشتر یک مشکل سلامت روان است و هیچ یک از اندام های بدن را تحت تأثیر قرار نمی دهد. نوع صحیح درمان مانند CBT می تواند بسیاری از مشکلاتی که کودک با آن مواجه است را اصلاح کند و آنها را به شهروندانی مسئول در جهان تبدیل کند.
سوالات متداول:
اختلال سلوک چیست؟
اختلال سلوک در کودکان، یک مشکل رفتاری است که ممکن است با تکرار کردن رفتارهای بدون توجه به نظرات دیگران و عدم توانایی در تفسیر عواقب اجتماعی و رفتاری خود، همراه باشد. این اختلال بیشتر در کودکان دختر نسبت به پسر دیده میشود و ممکن است از سن ۴ تا ۱۵ سال ظاهر شود.
علائم و نشانههای اختلال سلوک در کودکان چیست؟
تکرار کردن رفتارهای بدون توجه به نظرات دیگران، عدم توانایی در تفسیر عواقب اجتماعی و رفتاری خو، عدم توانایی در فهمیدن میزان و نوع تعهدات اجتماعی و مسئولیتهای فردی، احساسات بالایی از تعصب و خودتمیزی، تمایل به انجام کارهایی به تنهایی و عدم توجه به تفاهم با دیگران، عدم توانایی در ایجاد رابطه با دیگران و نااطمینانی در روابط اجتماعی، تفکرات خودمحور و توجه بیش از حد به جزئیات در برنامهریزی و انجام کارها
مطالب مرتبط:
- اختلال اسکیزوفرنی در کودکان
- بیماری اس ام ای (SMA) در کودکان
- سندروم داون در کودکان
- لکنت زبان در کودکان
- آموزش مهارت اجتماعی به کودکان
- پیامد های دعوای والدین جلوی کودک
- بازی درمانی برای کودکان
- دیسگرافی در کودکان
- علت حسادت در کودکان و نکاتی برای مقابله با آن